Industrija plastike decenijama obmanjuje potrošače tvrdnjama o reciklaži
Velike naftne kompanije i industrija plastike vodile su višedecenijsku kampanju prevare i obmane građana da je recikliranje plastike tehnički i ekonomski efikasno, što je rezultiralo krizom zagađenja plastikom, objavio je CCI (Centar za Integritet Klime). Ova organizacija je sprovela istraživanje o recikliranju plastike i uporedila informacije iz novootkrivenih dokumenata naftne i petrohemijske industrije sa postojećim naučnim saznanjima.
Rezultati su objavljeni u izvještaju Prevara recikliranja plastike: Kako su velike naftne kompanije i industrija plastike decenijama obmanjivale javnost i izazvale krizu plastičnog otpada (The Fraud of Plastic Recycling: How Big Oil and the plastics industry deceived the public for decades and caused the plastic waste crisis).
Recikliranje plastike nije ni tehnički ni ekonomski održivo.
Naftne i druge petrohemijske kompanije obmanjuju javnost više od pet decenija tako što promovišu recikliranje kao rešenje za upravljanje plastičnim otpadom, iako su znale da takva rešenja nisu ni tehnički niti ekonomski održiva, navode autori.
Plastika, koja se pravi od nafte i gasa, izuzetno je teško reciklirati. Pre svega je potrebno pažljivo sortiranje, jer se hemijski različite vrste plastike ne mogu prerađivati zajedno. To čini postupak još skupljim. Takođe, svakim ponovnim korišćenjem materijal se degradira.
Izveštaj razotkriva lažne marketinške i edukativne kampanje.
Izvještaj razotkriva lažne marketinške i edukativne kampanje da se javnost dovede u zabludu po pitanju izvodljivosti recikliranja plastike, napisali su autori.
Industrija je tim aktivnostima u suštini zaštitila i proširila tržišta plastike i odlagala donošenje zakonodavnih i regulatornih normi za rješavanje pitanja plastičnog otpada i zagađenja, tvrde u CCI-ju.
“Kada korporacije i sektorske grupacije znaju da njihovi proizvodi predstavljaju ozbiljan rizik po društvo, a zatim lažu javnost i kreatore politike da to nije tako, moraju odgovarati”, kaže predsednik organizacije Ričard Vajls.
Dokazi u izvještaju mogu poslužiti kao pravni temelj.
Dokazi predstavljeni u izveštaju mogli bi dati pravno utemeljenje za pozivanje naftnih i petrohemijskih kompanija na odgovornost za prevaru i štetu koju su plastični proizvodi nanijeli ljudima i životnoj sredini.
Na primjer, u internom izvještaju trgovinskog udruženja Vinyl Institute iz 1986. navedeno je da se recikliranje ne može smatrati trajnim rješenjem za plastiku, jer da samo produžava vrijeme do trenutka kada takav materijal postane otpad i bude odbačen.
Reciklaža ne može trajati beskonačno i ne rješava problem čvrstog otpada.
Reciklaža ne može trajati beskonačno i ne rješava problem čvrstog otpada, rekao je 1989. osnivač i izvršni direktor te asocijacije za vinil Roj Gotesman na jednoj konferenciji koja je okupila predstavnike sektora.
Iako je to znala, industrijska grupacija za plastiku SPI je 1984. godine osnovala Fondaciju za reciklažu plastike, okupljajući petrohemijske kompanije i punionice boca i pokrenula kampanju kojom je naglašavano da su te firme posvećene recikliranju.
Godine 1988, SPI je objavila čuvene tri zelene strelice poređane u obliku trougla, opštepoznati simbol reciklaže. Neki stručnjaci dugo govore da taj prikaz dovodi u zabludu.
Dok su crtali strjelice na ambalaži, lideri industrije su iza zatvorenih vrata zapravo tvrdili da recikliranje nije pravo rješenje. „Posvećeni smo ovim aktivnostima, ali nismo posvećeni rezultatima“, kazao je 1994. visoki zvaničnik Exxona Irvin Levovic predstavnicima tadašnje američke krovne organizacije industrije plastike APC.
Obmana se nastavlja
Kompanije iz industrije plastike i dalje obmanjuju, piše u izvještaju. Autori upozoravaju da lobisti posljednjih nekoliko godina zagovaraju hemijsko recikliranje.
Pri tom postupku se plastični polimeri razbijaju u manje molekule kako bi se napravila nova plastika, sintetička goriva ili drugi proizvodi. Međutim, dolazi do ispuštanja zagađujućih materija i čak je potrebno više energije nego za konvencionalno recikliranje.
„Glavni tužioci i drugi zvaničnici treba pažljivo da razmotre dokaze da su ove kompanije prevarile javnost i da preduzmu odgovarajuće mjere kako bi one odgovarale za to“, kaže Alisa Džol, potpredsjednica CCI-ja i šefica pravničkog tima.
Najbolji način da se smanji zagađenje plastikom je potpuno izbjegavanje plastike za jednokratnu upotrebu.
Sve ovo je dodatak rastućoj listi pritužbi protiv proizvođača plastike. Pre dve godine je državni tužilac Kalifornije pokrenuo istragu o ulozi ExxonMobil-a u krizi zagađenja plastikom. Prošle godine je država Njujork tužila PepsiCo uz tvrdnju da svojom plastikom za jednokratnu upotrebu krši zakone i da je obmanuo potrošače netačnim informacijama o djelotvornosti recikliranja.
Najbolji način da se smanji zagađenje plastikom je potpuno izbjegavanje plastike za jednokratnu upotrebu. Bangladeš je prva zemlja na svijetu koja je uvela zabranu tankih plastičnih kesa, 2002. godine. Mnoge druge zemlje, uključujući Indiju, takođe su zabranile ili ograničile korišćenje plastike za jednokratnu upotrebu.
Bilo kako bilo, reciklaža je bolja opcija nego bacanje u otpad. Oko devet odsto plastičnog otpada na godišnjem nivou se uspješno reciklira, a mnoge kompanije uvode recikliranu plastiku u proizvodnju.
