Najveća 3D odštampana zgrada u Evropi: Niži karbonski otisak i izgradnja koja traje samo 140 sati
Ne samo da je građevina u Hajdelbergu najveća 3D štampana zgrada u Evropi, već je u pitanju i dvostruki pionir na globalnom nivou: prvi industrijski objekat i prvi data centar na svijetu izgrađen korišćenjem napredne građevinske metode, 3D štampanja.
Krajem januara, u njemačkom gradu Hajdelberg završena je izgradnja najveće 3D odštampane zgrade u Evropi u kojoj će se smjestiti lokalni data centar Heidelberg iT Management.
Ova jednospratnica, koja se proteže na oko 600 kvadratnih metara, ujedno je dvostruki pionir na globalnom nivou: u pitanju je prvi industrijski objekat i prvi data centar na svijetu izgrađen korišćenjem napredne građevinske metode, 3D štampanja.
Proces izgradnje, pomoću štampača pod nazivom BOD2 3D, trajao je samo 140 sati, odnosno nešto manje od šest dana. To znači da je u roku od sat vremena štampana površina od oko četiri kvadratna metra.
Ali u ovom slučaju, nisu samo tehnologija i kratak rok izgradnje impresivni.
U podizanju strukture je iskorišćeno oko 450 tona betona za štampanje koji proizvodi kompanija Heidelberg Materials, a koji je 100% reciklabilan. Sadrži vezivo koje, kako se navodi, može smanjiti emisije ugljen-dioksida za 55% u odnosu na najkorišćeniju vrstu cementa, Portland.
Zbog specifične talasaste strukture, projekat se simbolično zove Wavehouse. Iako je spoljašnjost završena (odnosno odštampana), kraj radova očekuje se na ljeto.
Prvi 3D štampač nastao je osamdesetih godina, a u međuvremenu njegova upotreba je doživjela vrtoglavi uspon. Ova, nekada futuristička tehnologija, danas se sve češće pojavljuje u svakodnevnom životu, i 3D štampači javljaju se u raznovrsnim djelatnostima: od medicine preko avijacije do proizvodnje vjetroturbina.
Posljednjih godina bilježi se razvoj 3D štampanja i u građevinarstvu, jednoj od grana industrije kojoj su neophodna rješenja za neutralisanje pritiska na životnu sredinu i klimu.
Upravo 3D štampači nude jedan od načina za smanjenje zagađenja i dekarbonizaciju građevinarstva zato što se ovakvi objekti grade uz nižu potrošnju materijala i energije, kao i manje emisije ugljen-dioksida.
Međutim, iako demonstrira svoju korisnost, ova tehnologija za sada je nedovoljno istražena.
